Świerzbowiec syberyjski (Crepis sibirica)

Świerzbnica syberyjska (Crepis sibirica), znana również jako Aracium sibiricum (L.) Sch. Bip., Haplostephium sibiricum (L.) D. Don, Hieracioides sibiricum (L.) Kuntze to roślina należąca do rodziny gwiazdnicowatych. Ta bogata w gatunki rodzina jest szeroko rozpowszechniona na całym świecie, ale szczególnie w północnej i środkowej Europie. Parch syberyjski wyróżnia się wysoką odpornością na niskie temperatury i zdolnością do wzrostu nawet w trudnych warunkach syberyjskiego środowiska.

Chociaż jest to stosunkowo niepozorna roślina, która nie jest jaskrawo ubarwiona lub w inny sposób efektowna, ma wiele zastosowań w różnych gałęziach przemysłu. W szczególności w medycynie ludowej znajdujemy szereg odniesień do jego zastosowania. Działanie świerzbu syberyjskiego nie zostało naukowo udowodnione, ale tradycyjnie był on stosowany w leczeniu chorób skóry, takich jak łuszczyca i egzema. W niektórych kulturach jest również stosowany w leczeniu gorączki i jako suplement diety dla zwierząt, zwłaszcza koni. Świerzbowiec syberyjski jest również stosowany w kosmetyce, gdzie stanowi podstawę niektórych kremów i maści. Roślina wytwarza również aromatyczny olejek, który jest stosowany w aromaterapii. Jest to zatem bardzo wszechstronna roślina o wielu zastosowaniach.