Belamcanda chińska (Belamcanda chinensis)

Chińska belamkanda, znana również jako anginia, kwiat lamparta, lilia lamparcia, lilia jeżynowa, Iris domestica, Ixia chinensis lub She Gan, to atrakcyjna bylina pochodząca z Azji Wschodniej. Jest to roślina z rodziny Iridaceae. Charakterystycznymi cechami chińskiej belamkandy są jej wieloletnie kłącza, liście w kształcie miecza i uderzająco kolorowe kwiaty, które mają kolor od pomarańczowego do fioletowego z ciemniejszymi plamami. Kwiaty pojawiają się latem i są bardzo popularne wśród pszczół i motyli. Jesienią roślina wytwarza jaskrawo zabarwione owoce przypominające jagody, stąd nazwa lilia jeżynowa.

Belamkanda chińska znana jest nie tylko ze swoich walorów estetycznych, ale także właściwości leczniczych. Jest częścią tradycyjnej medycyny chińskiej, gdzie jest stosowana głównie w leczeniu chorób gardła i oskrzeli, takich jak zapalenie migdałków, zapalenie oskrzeli, astma i kaszel. Korzeń Belamkanda jest stosowany głównie w tym celu, ponieważ zawiera szereg substancji bioaktywnych, w tym izoflawonoidy, irydoidy i sterole. Jest ważnym składnikiem chińskiej nalewki leczniczej o nazwie "She Gan Ma Huang Tang". Ponadto oleje są tłoczone z różnych części rośliny i wykorzystywane w przemyśle kosmetycznym do produkcji różnych kremów i maści.