Lizozym

Lizozym to naturalnie występujący enzym, który charakteryzuje się zdolnością do niszczenia komórek bakteryjnych poprzez rozbijanie ich ścian komórkowych. Enzym ten, którego inne nazwy to 1-4-Beta-N-Acetylmuramidaza lub muramidaza, został po raz pierwszy odkryty w 1922 roku przez brytyjskiego bakteriologa Fredericka Tworta. Po tym, jak brytyjski biochemik Alexander Fleming odkrył antybiotyczne działanie lizozymu, enzym ten zaczął być stosowany w praktyce medycznej w leczeniu infekcji dróg moczowych, infekcji oczu, a nawet w zapobieganiu próchnicy zębów.

Lizozym jest również stosowany w przemyśle spożywczym, zwłaszcza w produkcji sera, gdzie służy do hamowania wzrostu niepożądanych bakterii i pleśni. Enzym jest również dodawany do niektórych rodzajów sera, aby zapobiec tworzeniu się gazów, które mogłyby prowadzić do niepożądanych pęknięć. W przemyśle kosmetycznym lizozym jest często stosowany w produktach takich jak mydła, szampony i maseczki do twarzy ze względu na swoje właściwości bakteriobójcze. Innym zastosowaniem lizozymu są napoje, takie jak wino czy piwo, gdzie działa on jako naturalny środek konserwujący. Ponadto jest on również stosowany w rolnictwie, zwłaszcza w hodowli drobiu, gdzie może służyć jako alternatywa dla antybiotyków.